Wonen en werken in Juba
Blijf op de hoogte en volg Paul
20 Augustus 2012 | Soedan, Juba
Beste vrienden,
Hieronder mijn zesde poging om een stukje op mijn blog te plaatsen. Ik heb al verontwaardigde mails gekregen waarom ik niets nieuws schreef, maar het ligt heus aan de site, het network, het weer, maar niet aan mij.
Wonen en werken in Juba is een belevenis. Ik woon nu sinds ruim 2 weken in mijn eigen kamertje in het UNMISS kamp. Ik heb er gisteren wat foto’s van gemaakt en op de site geplaatst. Niet gezellig, maar voldoende. 16m2 groot, met bed, koelkast en airco. Er is eigenlijk maar een nadeel. Ik heb aan drie kanten buren en de wandjes zijn erg dun. Je hoort dus alles wat de buren doen of zeggen. En ik bedoel dan ook alles.
Ik hoop over enige tijd naar een alleenstaande container te verhuizen. Buren wat meer op afstand, iets minder ruimte, maar wel weer een klein tuintje. Ach, een mens moet tevreden zijn met wat ie heeft.
Ik heb al wat spulletjes gekocht om het gezellig te maken. Een vloerkleed, een stoel, allemaal lokaal. Het wordt nog wel wat.
Het werk is nog steeds boeiend. In ieder geval de samenwerking met de Zuid Soedanezen. Het is beredruk. Er is pas een rapport verschenen van Human Rights Watch “Prison is not for me”. Google het maar eens. Het geeft een goed inzicht in de actuele situatie in de gevangenissen hier.
Voordeel ervan is dat gevangenissen nu meer op de agenda lijken te komen. We zijn op zoek naar donoren die in het gevangeniswezen willen investeren. Niet alleen in trainingen, maar bovenal in faciliteiten. Ik ben met een flink rijtje projecten bezig. Water, sanitair en septic tanks voor Juba Prison, Een gevangenisboerderij waar gevangenen voedsel voor de gevangenis moeten gaan verbouwen, Een jeugdinrichting met opgeleide staf en het aanleggen van boreholes in afgelegen county prisons.
Daarnaast ben ik bezig met het opstellen van job descriptions voor het gevangeniswezen, het geven van advise mbt aanpassingen in wetten en het opzetten van een jaarverslag format. De dagen vliegen voorbij.
Probleem van het gevangeniswezen is niet de goede wil, die is er wel. Er zijn te weinig opgeleide mensen die de hervormingen moeten dragen. Het is een militair system. De rang is dus belangrijker dan je capaciteiten op gevangenisgebied. Je rang heb je gekregen omdat je tijdens de oorlog een bepaalde rol gespeeld hebt. Er is een universiteit in Juba, maar die ligt op zijn gat. Geen docenten. Ik kan er ook les gaan geven als ik wil. Er zijn geen beroepsopleidingen, op geen enkel niveau. Het middelbaar onderwijs is erg matig. Een lange weg te gaan nog.
Verder gebeuren er hier weinig spannende dingen. Er zijn weinig recreatieve mogelijkheden. De dag bestaat dus vooral uit werken, lezen en eten. Af en toe wat hardlopen. Dat laatste probeer ik er wel meer in te krijgen, maar de temperatuur kan wel eens dwars liggen. Na een half uur joggen kost het me meer dan een half uur om af te koelen.
Volgende week mag ik hier een paar dagen weg. Op de 30ste vlieg ik naar Nederland, waar ik Maddy op de 31ste tegen kom op Schiphol. We gaan dan door naar Gran Canaria waar Simone werkt. Op 4 september terug naar Nederland waar ik Marita uit kan zwaaien. Zij gaat een half jaar naar Bolivia. Dan nog enkele dagen thuis en op maandag 10 september terug naar Juba.
Ik hoop jullie natuurlijk te zien tijdens mijn lange weekend thuis. Mocht dat niet lukken, dan moet je wachten tot eind November als ik weer naar Nederland hoop te komen.
Ik wens jullie allen het allerbeste, geniet van de Nederlandse zomer!
Paul
Hieronder mijn zesde poging om een stukje op mijn blog te plaatsen. Ik heb al verontwaardigde mails gekregen waarom ik niets nieuws schreef, maar het ligt heus aan de site, het network, het weer, maar niet aan mij.
Wonen en werken in Juba is een belevenis. Ik woon nu sinds ruim 2 weken in mijn eigen kamertje in het UNMISS kamp. Ik heb er gisteren wat foto’s van gemaakt en op de site geplaatst. Niet gezellig, maar voldoende. 16m2 groot, met bed, koelkast en airco. Er is eigenlijk maar een nadeel. Ik heb aan drie kanten buren en de wandjes zijn erg dun. Je hoort dus alles wat de buren doen of zeggen. En ik bedoel dan ook alles.
Ik hoop over enige tijd naar een alleenstaande container te verhuizen. Buren wat meer op afstand, iets minder ruimte, maar wel weer een klein tuintje. Ach, een mens moet tevreden zijn met wat ie heeft.
Ik heb al wat spulletjes gekocht om het gezellig te maken. Een vloerkleed, een stoel, allemaal lokaal. Het wordt nog wel wat.
Het werk is nog steeds boeiend. In ieder geval de samenwerking met de Zuid Soedanezen. Het is beredruk. Er is pas een rapport verschenen van Human Rights Watch “Prison is not for me”. Google het maar eens. Het geeft een goed inzicht in de actuele situatie in de gevangenissen hier.
Voordeel ervan is dat gevangenissen nu meer op de agenda lijken te komen. We zijn op zoek naar donoren die in het gevangeniswezen willen investeren. Niet alleen in trainingen, maar bovenal in faciliteiten. Ik ben met een flink rijtje projecten bezig. Water, sanitair en septic tanks voor Juba Prison, Een gevangenisboerderij waar gevangenen voedsel voor de gevangenis moeten gaan verbouwen, Een jeugdinrichting met opgeleide staf en het aanleggen van boreholes in afgelegen county prisons.
Daarnaast ben ik bezig met het opstellen van job descriptions voor het gevangeniswezen, het geven van advise mbt aanpassingen in wetten en het opzetten van een jaarverslag format. De dagen vliegen voorbij.
Probleem van het gevangeniswezen is niet de goede wil, die is er wel. Er zijn te weinig opgeleide mensen die de hervormingen moeten dragen. Het is een militair system. De rang is dus belangrijker dan je capaciteiten op gevangenisgebied. Je rang heb je gekregen omdat je tijdens de oorlog een bepaalde rol gespeeld hebt. Er is een universiteit in Juba, maar die ligt op zijn gat. Geen docenten. Ik kan er ook les gaan geven als ik wil. Er zijn geen beroepsopleidingen, op geen enkel niveau. Het middelbaar onderwijs is erg matig. Een lange weg te gaan nog.
Verder gebeuren er hier weinig spannende dingen. Er zijn weinig recreatieve mogelijkheden. De dag bestaat dus vooral uit werken, lezen en eten. Af en toe wat hardlopen. Dat laatste probeer ik er wel meer in te krijgen, maar de temperatuur kan wel eens dwars liggen. Na een half uur joggen kost het me meer dan een half uur om af te koelen.
Volgende week mag ik hier een paar dagen weg. Op de 30ste vlieg ik naar Nederland, waar ik Maddy op de 31ste tegen kom op Schiphol. We gaan dan door naar Gran Canaria waar Simone werkt. Op 4 september terug naar Nederland waar ik Marita uit kan zwaaien. Zij gaat een half jaar naar Bolivia. Dan nog enkele dagen thuis en op maandag 10 september terug naar Juba.
Ik hoop jullie natuurlijk te zien tijdens mijn lange weekend thuis. Mocht dat niet lukken, dan moet je wachten tot eind November als ik weer naar Nederland hoop te komen.
Ik wens jullie allen het allerbeste, geniet van de Nederlandse zomer!
Paul
-
20 Augustus 2012 - 10:03
Marianne En Hans:
Hoi Paul,
goed weer iets van je te vernemen. Aan de foto's te zien begeef je je weer in je studententijd van weleer, soort regressief gedrag van je dus ;-).
Maar alle gekheid; het is geen luxe daar zeg. Chapeau dat je zo optimistisch blijft klinken.
Enne: als ik het goed uitreken zit er nog net één donderdagavond in de tijd dat je in NL bent: kom maar lekker effe meezingen en een trippletje pakken!
Veel succes daar verder!
Marianne en Hans -
20 Augustus 2012 - 10:19
Etienne:
Beste Paul,
Leuk van je te horen,
Ik wil even een idee met je delen.
Je zou de gevangenen naast voedsel, ook prefab-elementen voor woningen kunnen laten bouwen. Dan laat je ze vervolgens op lokatie door anderen assembleren.
Waar ik nog nieuwsgierig naar ben, als een rang zo van belang is, welke rang heb jij dan, of anders gezegd, hoe zien ze jou?
Ps 8 september hebben we de generale voor Engeland in Schijndel. En je weet, als je de generale mee doet, ..... -
20 Augustus 2012 - 13:11
Frans Douw:
Beste Paul, dank voor je levendige verslag. Je leefomstandigheden lijken ergens te balanceren tussen die van een internaat en een Asielzoekerscentrum. Als ik hoor waar je mee bezig blent heb ik veel respect voor het feit dat je gewoon met van alles aan de slag bent gegaan. In plaats van je langdurig en uitputtend de vraag te stellen "waar moet ik in godsnaam beginnen?" En vooral "waartoe" en dan in lethargie weg te zinken. Om je vervolgens te scharen in de geledingen van al diegenen die zich op ons hoofdkantoor melden, roepend: " hier ben ik weer!" wisto je al dat Leo van der Meulen weer terug is, na gewonnen procedures. Vanmorgen een leuk gesprek met Leo gehad. Ik bedoel: ik sluit niet uit dat je je celformaat kamer of container binnenkort toch wil verruilen voor een Nederlandse woning, maar vooralsnog: petje af! Hartelijke groeten, Frans -
20 Augustus 2012 - 13:20
Corrie:
Hoi Paul,
je kamer klinkt studentikoos! Interessant om te horen dat je op zoveel fronten aan het opbouwen van een menswaardig gevangenissysteem werkt. Wij realiseren ons hier niet wat daar zoal speelt, en als je dat zo vertelt, wordt je aan het denken gezet. Ik denk dat het veel voldoening geeft om daar een rol te spelen.
Veel plezier met je joggen en vast fijne vakantie!
Hartelijke groeten, ook van Vincent, Corrie -
20 Augustus 2012 - 16:49
Arthur Kuilboer:
Ha die Paul,
Voor een studentenkamer vind ik het aardig aan de maat, voor een verblijf van een VN specialist wat minder. Nu is er natuurlijk niets mis met werken maar nu en dan een beetje ontspanning is zeker te waarderen. Ik hoop dat je snel een iets groter plekje voor jezelf hebt met een tuintje om wat in te verbouwen. Lijkt me leuk om je eigen tomaten en boontjes te oogsten(en eten).
Leuk als je eind augustus deze kant op komt maar aan je schema te zien zul je er maar nauwelijks zijn. Ik hoop je in ieder geval op een van de donderdagse repetities te zien en anders thuis. Dan nemen we er een!
Succes met het werk en ik ga die site eens napluizen. -
20 Augustus 2012 - 17:38
Peter Cuppen:
Hallo Paul,
Bedankt voor je boeiende verhaal dat ik net gelezen heb. Ik zit bij mijn jongste broer Paul aan de Sun Shine Coast in Canada. Cor en ik hebben hier 4 heerlijke weken doorgebracht, waarvan een dag of 18 rondtrekkend in een camper op Vancouver Island. De laatste paar dagen nog wat cultuur opgesnoven bij gelegenheid van het International Chamber Music Festival in Pender Harbour. Samen met Paul en Monica zijn we naar 4 van de 5 concerten geweest en het was werkelijk subliem. De setting heel intiem en de verschillende recepties en informele 'gatherings' heel congenial. Paul en Monica huisvesten al jaren een of meerdere van de deelnemende musici. Dit maal deel concertmeester en 1ste violonist van het Vancouver Symphony Orchestra.
Zo meteen beginnen we aan onze thuisreis: een watervliegtuigje van Seichelt naar Vancouver en vandaar door naar Amsterdam. De rest van de week hoop ik in Eindhoven bij mijn vader door te brengen. Die is stervende en ik ga die laatste fase een dag of 5 bij hem slapen (hij is nog steeds thuis) en hem verzorgen.
Groetjes, ook aan Maddy als je haar weer ziet, eind deze maand, succes met al je projecten (wat een uitdaging!!) en, above all...KEEP SMILING!!!
Peter -
20 Augustus 2012 - 21:51
Jos Van De Sande:
Hallo Paul,
leuk om weer een bericht van je te lezen. Erg knap dat je er steeds het positieve uit weet te halen. Zoals een geweldige ijskast in ieder geval -zo te zien op de foto- die zul je wel hard nodig hebben. En zoals je weet staat bij ons het bier ook elke donderdag koud! Veel succes, groetjes en tot ziens! -
20 Augustus 2012 - 21:57
Frans Boelaars:
Hoi Paul
Een echte zoon van Han de Wit!!! Nederlansd kan trots zijn op jou. Heere Heeresma had jouwel als voorbeeld kunnen nemen voor zijn boek, vindt je niet?
Maar ik heb gisteren wat meer info van Maddy gekregen en al-met-al denk ik nu dat jij op dit moment een prima manier van leven en werken hebt. Tuurlijk zal je het nodige missen, maar je kunt wel helemaal op gaan in je baan en dat lijkt je goed af te gaan. Chapeau!
Helaas zal ik je niet ontmoeten tijdens jouw verlof. Ik ga van 1 tot 25 september weer naar Kameroen. Nu is het zeker de laatste keer en loopt het project af. Ik vind het ook goed om te stoppen en ik denk dat onze counterpart in Kameroen 't best gaat redden zonder ons. Maar al dat afscheid nemen straks.. ik ben daar niet goed in. Duim maar voor me.
Ik herken overigens jouw perikelen met het bijhouden en versturen van nieuws via dit medium. Dat probleem had ik in 't begin ook. Nu tik ik gewoon een tekst in Word als ik tijd, woorden en zin heb, en als er dan toegang tot internet is kopieer ik dat stuk in "waarbenje.nu". Stuk simpeler en geen verloren getik.
Heel veel succes daarginds en veul plezier met je verlof. Geniet er van joh!
Groetjes, natuurlijk ook van Henny (die zal je wel zien) en tot november dan maar, Frans -
21 Augustus 2012 - 08:49
Mariette Horstink:
Hoi Paul,
Veel respect voor je dat je in deze omstandigheden het werk met zoveel enthousiasme aanpakt.
Het rapport van Human Right Watch had ik al gezien. Wat een indrukwekkende en schokkende foto's als je de omstandigheden daar vergelijkt met hier. Je weet wel waarom je er zit en gezien je ervaring en achtergrond ben je de right man on the right place. Mocht je in de eerste week nog een voet op het hoofdkantoor van DJI zetten dan zien we elkaar ongetwijfeld. je hele gezin zwermt uit over de wereld, mooi dat jullie elkaar in spetmeber even treffen.
Veel succes en een hartelijke groet, Mariette -
21 Augustus 2012 - 12:10
Quinie:
Hoi Paul,
Leuk om weer van je te horen. Er ligt wel werk voor de rest van je leven als ik het zo lees. Lijkt me wel heel dankbaar om te doen. Alles is nodig. Het moeilijkste lijkt me om prioriteiten te stellen. Wat doe je eerst, als er zoveel tekorten zijn. Ik wens je veel werkplezier en wijsheid hierbij. Creatief zijn met recreatie op 16m2: Denk eens aan tekenen,schilderen, kleuren, dichten, zingen,schrijven, dromen,puzzelen, breien, haken etc.etc.
vrolijke groeten van Quinie -
21 Augustus 2012 - 17:47
Hugo:
Hoi Paul,
Hoedje af voor wat je doet. Alhoewel, 't is hier geen hoedjesweer. En dan denken wij dat het hier warm is...!
Zou fijn zijn als je binnenkort vrijstaand mag wonen, want (onbedoeld) communiceren met je buren verloopt toch veel beter, als je ze daarbij ook kunt zien. Al is het de vraag natuurlijk of je dat allemaal wel wilt. Mijn advies: kies die luxe van een vrijstaande bungalow.
Ik vind het bewonderenswaardig dat je ons laat zien met hoe weinig een mens toe kan om tegelijkertijd nog iets extreem nuttigs te doen voor anderen, wederom Hulde!
Leuk dat je je lieve vrouw en dochters weer gaat bezoeken/uitzwaaien. Wellicht kunnen we dan in Holland even bijkletsen, lijkt me gezellie!
Hartelijke groet van je buurtjes. -
21 Augustus 2012 - 20:24
Ron En Rianne:
Ha die Paul,
Bloggen blijkt toch een vak apart. Moet je maar eens uitleggen hoe dat werkt, haha.
Hier alles zijn gangetje. Via sms heb je al een en ander gehoord van laatste ontwikkelingen.
Mooi dat je dag lekker vol zit. Ik begrijp van collegas in Afghanistan dat ontspanning in 'uitzendgebied' vaak lastig is, zeker in combinatie met temperatuur.
We gaan je binnenkort zeker even zien. Geniet eerst even van wat vakantie.
Groeten, Ron en Rianne -
22 Augustus 2012 - 03:58
Gerda:
Hi Paul!! Wat leuk om die foto's te zien van je container. Je hebt smaak hoor, mooie strakke no-nonsense inrichting! Ik heb inmiddels ook in het raport van Human right Watch gelezen, vooral de foto's en de bijschriften gelezen. Wel weer schrikken, dramatisch zoals in sommige delen van de wereld met kwetsbare mensen wordt omgegaan. En hoe gemakkelijk het blijkbaar is om iemand die even buiten de paden loopt maar op te sluiten. Het is natuurlijk geen oplossing, maar het geeft misschien ook wel aan dat het land te veel problemenom op te lossen heeft. Heel goed te lezen dat je bezig bent een beetje orde in de chaos te krijgen, een basis voor verbeteringen aanbrengen. Maar vooral gaaf dat je je ideen over een gevangenisboerderij weer kunt toepassen!! Ik zie je straks, ik ben bevoorrecht als ik zo lees wat anderen schrijven! Tot gauw dus en heb een veilige reis! -
24 Augustus 2012 - 12:49
Frans En Petra:
Hi Paul,
Petje af. Je blijft optimistisch en positief denken. We volgen jouw verhalen met veel interesse. Goed om verhalen over een totaal andere cultuur te horen/lezen van iemand die weet waar hij over praat. Niet te vergelijke met krantenberichten en/of nieuws. Lekker blijven schrijven als je de tijd vrij kunt maken. Weet dat je een paar trouwe fans hebt. Enne..wie weet...toch op een donderdag een keertje weer het sfeertje proeven??
Groetjes, Petra en Frans
-
24 Augustus 2012 - 17:24
Paul Vinkenvleugel:
He Paul
Zo te lezen kun je je ei wel kwijt daar in je werk.
Van Maddy hebben we ook nog veel gehoord. Dit is nog eens een ander nivo dan Zomba prison in de jaren 80?
Natuurlijk is er dan heel veel te doen. Wij hopen dat je een en ander voor mekaar krijgt!
Intussen krijgen we hier met D6 'n drukke tijd in september en zijn we dus hard aan 't werk om ons repertoire erin te stampen.
Hoe is 't op de Nijl bij jou in de buurt? Ga je er wel eens heen ? Is ie bevaarbaar?
Wij rekenen op je, donderdag de 6e september- weet dat de pauze wat vroeger is omdat we eerder beginnen....
Hou je taai , nog 'n weekje!!
Nollie en Paul -
13 September 2012 - 11:48
Dirk Stubbe:
Hallo Paul,
Zo te lezen gaat het goed met je. Willem vertelde me dat je eindelijk je eigen container had. Ik moest hier om lachen omdat we in de missie in Kosovo in veel luxere omstandigheden leven. Toch herken ik wel veel dingen, de armoede, de oorlogsveteranen die veel macht hebben, het militaire systeem enz. Ook veel vuurwapengeweld en veel incidenten bij de grens.
Alle deze omstandigheden zetten je wel weer met beide benen op de grond. We hebben daar nog een gesprekje over gehad in Irak. In dit soort landen is men bezig vooral bezig te overleven met basale zaken en eerste levensbehoeften. In Nederland proberen we met minder geld uit te komen, hier in Kosovo en waarschijnlijk ook Juba, probeert men een organisatie te leiden zonder geld.
De temparatuur in Kosovo is voor mij warm genoeg (een paar maanden rond de veertig graden). Ik zie dat de temperatuur in Juba nog tien graden warmer is.
Groetjes Dirk -
03 Januari 2013 - 19:57
Roelien:
Ha Paul
Ik weet even niet meer wanneer je waar geweest bent, ik denk dat je nu wel weer ergens in Soedan zit..
In ieder geval, heel veel goeie wensen en een knuffel van mij.
zet m op daar. Roelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
