Gelukkig Nieuwjaar!
Door: Paul Geurts
Blijf op de hoogte en volg Paul
06 Januari 2013 | Soedan, Juba
Januari 2013, begin van een nieuw en spannend jaar.
Beste vrienden en vriendinnen, gelukkig nieuwjaar! Ik ben weer terug in Juba in mijn vertrouwde container. Het went, het is nu toch ook een beetje mijn thuis, met mijn eigen spulletjes. Je leeft met elkaar in dezelfde omstandigheden. Een aantal collega’s hebben zelfs geen container voor zich alleen en delen een ruimte met anderen. Zoals altijd blijkt alles dan relatief te zijn, hier ook.
Het verlof was lang en heerlijk. Ik heb veel tijd met Maddy , we hadden veel te bespreken, en met de kinderen doorgebracht. Jammer dat Marita nog niet in Nederland is. Zij komt pas eind februari terug vanuit Bolivia. Gelukkig heb ik vele van jullie ook weer gezien en gesproken, al was het soms kort.
Een van de vreemdste ervaringen van dit verblijf in Afrika is toch wel dat ik, meer dan ik toch al was, hier in Juba een einzelgänger ben geworden. Je went aan het alleen zijn, je dag indelen zoals je dat zelf wilt. Je contacten zijn die met “soortgenoten”, je collega’s. Thuis moet ik er dan weer aan wennen dat ik ook een sociaal dier moet en wil zijn, dingen moet overleggen, dingen delen, met vrienden praten.
Misschien de vreemdste ervaring die ik heb is dat ik denk dat ik me beter dan in het verleden in de geest van een gevangene kan verplaatsen. Je bent op een plek, op jezelf aangewezen, de mensen waar je van houdt zijn er niet. Je weet hoeveel tijd je nog te gaan hebt. Het is natuurlijk niet zo melodramatisch als het klinkt (ik heb er ten slotte zelf voor gekozen en er ook geen spijt van), maar toch.
Aan het begin van mijn verlof heb ik een paar dagen in Geneve doorgebracht bij het ICRC (het Internationale Rode Kruis). Zoals sommigen van jullie weten had ik gesolliciteerd op een functie van het ICRC in Addis Abeba, Ethiopië. Het telefonisch sollicitatiegesprek was heel plezierig verlopen en ik was uitgenodigd om voor een assessment naar het hoofdkantoor te komen. We waren met een groepje van 6 mensen die op dezelfde dag een assessment moesten doen. Niet voor dezelfde functies uiteraard. Een vreemd gevoel als de andere 5 geen van allen al dertig jaar oud zijn en ik als oudje ook mag aansluiten. Al met al was het een heel leuke dag, daar in Geneve. Het werd nog leuker toen ik een week later, toen ik met Maddy op Vlieland was, hoorde dat de baan voor mij is.
Het belangrijkste van deze nieuwe baan, naast de inhoud, is dat Maddy mee naar Addis gaat. Dat maakt voor mij alle verschil. Hier in Juba zou ik mijn contract alleen maar verlengd hebben als Maddy ook zou kunnen komen. Daar komt bij dat Addis een grote stad is, met een prettig klimaat, waar je goed kunt wonen.
De functie is een nieuwe voor het ICRC. De titel is “Prison Management Delegate”. Het voert te ver om de hele functieomschrijving hier toe te voegen, maar de omschrijving past als een handschoen bij mijn werkervaring. De onderhandelingen tussen ICRC en mijn werkgever moeten nog gevoerd worden. Ik wil het liefst gedetacheerd worden, omdat het een contract voor bepaalde tijd betreft. De twee organisaties zullen hier vast en zeker uit gaan komen.
Als de planning gaat zoals ik zou willen dan vertrek ik eind maart uit Juba. We hebben dan de maand april om zaken in Nederland te regelen. Ik hoop dan per 1 mei voor het ICRC te beginnen. Ik zal jullie allen van de voortgang op de hoogte houden. Ondertussen loopt het werk hier in Juba door en ik hoop de komende drie maanden nog een paar resultaten te boeken.
Hartelijke groeten vanuit Zuid Soedan en ik kijk uit naar jullie reacties, Paul
Beste vrienden en vriendinnen, gelukkig nieuwjaar! Ik ben weer terug in Juba in mijn vertrouwde container. Het went, het is nu toch ook een beetje mijn thuis, met mijn eigen spulletjes. Je leeft met elkaar in dezelfde omstandigheden. Een aantal collega’s hebben zelfs geen container voor zich alleen en delen een ruimte met anderen. Zoals altijd blijkt alles dan relatief te zijn, hier ook.
Het verlof was lang en heerlijk. Ik heb veel tijd met Maddy , we hadden veel te bespreken, en met de kinderen doorgebracht. Jammer dat Marita nog niet in Nederland is. Zij komt pas eind februari terug vanuit Bolivia. Gelukkig heb ik vele van jullie ook weer gezien en gesproken, al was het soms kort.
Een van de vreemdste ervaringen van dit verblijf in Afrika is toch wel dat ik, meer dan ik toch al was, hier in Juba een einzelgänger ben geworden. Je went aan het alleen zijn, je dag indelen zoals je dat zelf wilt. Je contacten zijn die met “soortgenoten”, je collega’s. Thuis moet ik er dan weer aan wennen dat ik ook een sociaal dier moet en wil zijn, dingen moet overleggen, dingen delen, met vrienden praten.
Misschien de vreemdste ervaring die ik heb is dat ik denk dat ik me beter dan in het verleden in de geest van een gevangene kan verplaatsen. Je bent op een plek, op jezelf aangewezen, de mensen waar je van houdt zijn er niet. Je weet hoeveel tijd je nog te gaan hebt. Het is natuurlijk niet zo melodramatisch als het klinkt (ik heb er ten slotte zelf voor gekozen en er ook geen spijt van), maar toch.
Aan het begin van mijn verlof heb ik een paar dagen in Geneve doorgebracht bij het ICRC (het Internationale Rode Kruis). Zoals sommigen van jullie weten had ik gesolliciteerd op een functie van het ICRC in Addis Abeba, Ethiopië. Het telefonisch sollicitatiegesprek was heel plezierig verlopen en ik was uitgenodigd om voor een assessment naar het hoofdkantoor te komen. We waren met een groepje van 6 mensen die op dezelfde dag een assessment moesten doen. Niet voor dezelfde functies uiteraard. Een vreemd gevoel als de andere 5 geen van allen al dertig jaar oud zijn en ik als oudje ook mag aansluiten. Al met al was het een heel leuke dag, daar in Geneve. Het werd nog leuker toen ik een week later, toen ik met Maddy op Vlieland was, hoorde dat de baan voor mij is.
Het belangrijkste van deze nieuwe baan, naast de inhoud, is dat Maddy mee naar Addis gaat. Dat maakt voor mij alle verschil. Hier in Juba zou ik mijn contract alleen maar verlengd hebben als Maddy ook zou kunnen komen. Daar komt bij dat Addis een grote stad is, met een prettig klimaat, waar je goed kunt wonen.
De functie is een nieuwe voor het ICRC. De titel is “Prison Management Delegate”. Het voert te ver om de hele functieomschrijving hier toe te voegen, maar de omschrijving past als een handschoen bij mijn werkervaring. De onderhandelingen tussen ICRC en mijn werkgever moeten nog gevoerd worden. Ik wil het liefst gedetacheerd worden, omdat het een contract voor bepaalde tijd betreft. De twee organisaties zullen hier vast en zeker uit gaan komen.
Als de planning gaat zoals ik zou willen dan vertrek ik eind maart uit Juba. We hebben dan de maand april om zaken in Nederland te regelen. Ik hoop dan per 1 mei voor het ICRC te beginnen. Ik zal jullie allen van de voortgang op de hoogte houden. Ondertussen loopt het werk hier in Juba door en ik hoop de komende drie maanden nog een paar resultaten te boeken.
Hartelijke groeten vanuit Zuid Soedan en ik kijk uit naar jullie reacties, Paul
-
06 Januari 2013 - 12:27
Arthur Kuilboer:
Ha die Paul,
Fijn dat je er weer heel bent aangekomen. En, ach, de periode tot mei vliegt vast om en je komt vast nog wel een keer een paar weken naar huis dus het is nu alleen nog aftellen. Ik ben heel benieuwd naar je job in Addis in Ethiopië en hoe je het daar samen gaat bevallen. Voor mij is wel helder dat we je bij Dubbel Zes lange tijd zullen moeten gaan missen.
Ik wens je nog een fijne ruim 4 maanden in Juba toe en hoop je snel weer even te zien hier in het koude kikkerlandje.
Groet,
Arthur -
06 Januari 2013 - 12:45
Cees Van Hoof :
Dag Paul,
Het is en blijft een bijzonder verhaal om te lezen. Bevlogen en inspirerend. Nog een goede tijd in Juba en inderdaad we zullen je, zoals Arthur ook schrijft, lange tijd gaan missen bij Dubbel-Zes. Always in our heart.
Ik wens je mede namens Ans en Julia een goede tijd toe.
Op een blijvende ontmoeting in 2013
Groet,
Cees -
06 Januari 2013 - 13:09
Paul(bas):
ook ik sluit me volledig aan bij de vorige dubbelzessers: fijn voor jou, dat toekomstbeeld; jammer voor ons. Ik wens je uiteraard een goede tijd en afsluiting toe in je container, een fijne periode in Nederland en dan weer huppekee door naar Addis Abeba.
Groeten,
Paul(bas). -
06 Januari 2013 - 13:19
Roelien:
Mooi. Dat zit dus snor.
Liefs, Roelien.
-
06 Januari 2013 - 15:06
Peter Van Der Sande:
Hoi Paul,
Allereerst de beste wensen voor jou en jouw dierbaren voor 2013.
het jaar is naar ik begreep goed voor jullie begonnen met het bericht dat je bent aangenomen op de funktie van " Prison Management Delegate". van harte gefeliciteerd hiermee..
Ik was onder de indruk van je verslag en ik hoop van harte dat met het gezelschap van Maddy in Ethiopie de periode van Einzelganger tot het verleden gaat behoren, hoe goed het ook is voor iemand om dat te ervaren.
Ik hoop je binnenkort weer te spreken.
Hartelijke groet,
Peter
-
06 Januari 2013 - 16:34
Marianne De Winter:
Hoi Paul,
Allereerst de beste wensen voor 2013. Zo uit je bericht te lezen, gaat er dit jaar ook dus nog het nodige veranderen. Gefeliciteerd met je nieuwe baan. Super voor je! Zeker omdat Maddy met je meegaat. Gaat zij dan stoppen met haar eigen praktijk hier in Nederland?
Ik denk zeker dat deze baan je op je lijf is geschreven. dit betekent natuurlijk wel dat je nog minder naar Nederland komt?
Hier in Honselersdijk gaat alles prima. We hebben nu wel onze draai gevonden. Ons huis in Arnem is eindelijk verkocht 18/1 as. Zijn we blij mee, dan hebben we er tenminste geen omkijken meer naar.
Verder is het zo dat ik genomineerd ben voor Logisitiek manager van het jaar 2012... Ik ben voorgedragen door een aantal bedrijven/personen (ik heb geen idee wie) en ben nu 'doorgestoten' tot de laatste 3 finalisten. Op 7 maart as is de verkiezing. Als ik ons bedrijf daarmee op de kaart kan zetten is het natuurlijk heel fijn. Is dus wel spannend. Hoor je nog wel hoe dat afloopt.
Heel veel plezier nog in je container en je afronding van je huidige baan.
lieve groet,
Marianne -
06 Januari 2013 - 17:28
Vincent Fleuren:
Hoi Paul,
Dank voor weer dit mooie bericht! En proficiat met je nieuwe baan, geheid de juiste man op de juiste plek. En o zo fijn dat Maddy dan kan komen.
Hier is alles ok. Recent zijn we een week in Glasgow geweest bij het gezin van Sarah en Paul. Sarah Ndonani kennen we als 6 jarig meisje, nu moeder van 3 kinderen. Haar man Paul Lihoma heeft zijn PhD in Glasgow gehaald. Heerlijk om het oude Malawiaanse gevoel weer terug te krijgen. Mogelijk gaan Corrie en ik dit jaar op vakantie naar Malawi.
Hartelijke groet, ook van Corrie.
Vincent
-
06 Januari 2013 - 18:32
Greet:
Hoi Paul,
Fijn dat je, ondanks dat je alleen in Juba zit, toch weer een soort van thuis-gevoel in je containertje hebt.
Zouden we niet allemaal een "Einzelganger"-gevoel krijgen als we in hetzelfde schuitje zaten als jij?
Arthur heeft gelijk, de tijd vliegt. Succes met de afronding van je werk daarginds en geniet nog even van je rustige sociale leventje, want in Addis wordt dat zeker weer anders.
Lieve groetjes Greet. -
06 Januari 2013 - 19:54
Ton:
Beste Paul,
Op het moment dat de container begint te wennen ben je alweer weg! Ik lees dat het jaar voor jou en Maddy uitstekend is begonnen en er in 2013 een nieuw avontuur wacht. Mooi man!
Boeiend om je verhaal en ervaringen te lezen. Bij DJI/GW breken zware tijden aan zoals je wel zult weten. Ik ben benieuwd hoe de nieuwe penitentiaire Landkaart er over een half jaar uitziet.
Ga je goed en tot hoors, groet, Ton. -
06 Januari 2013 - 19:56
Gerda Van 't Hoff:
Hi Paul, goed te horen dat je weer veilig en wel in je container bent aangekomen.Het was fijn je even - kort en krachtig - te zien en te spreken. En dan nu de laatste maanden in Juba, daarna op naar Addis Abeba. Dat zal een hele verbetering zijn denk ik, vooral omdat Maddy dan ook in Ethiopie kan zijn. Wel fijn dat ICRC voor jou snel een goede plek heeft, en DJI kan vast oefenen in het regelen van een detachering. (Haha, wie weet heb ik nog wat aan die ervaring.) Ik ben er van overtuigd dat je in Ethiopie nog heel goede dingen gaat doen, ik ben er ook heel erg benieuwd naar. Heb het nog even goed in Juba en nog heel veel succes met het afronden van je werkzaamheden daar. Ik wens je toe dat je met een tevreden gevoel je werk daar kunt gaan overdragen in het vertrouwen dat er goede aanzetten zijn voor verbeteringen.
Tot gauw weer, ik blijf je volgen!!
Gerda -
07 Januari 2013 - 09:04
Mariette Horstink:
Hoi Paul,
een heel gelukkig 2013 toegewenst. Ik hoop dat het gaat lukken tussen het Internationale Rode kruis en DJI.
groet, Mariette -
07 Januari 2013 - 09:29
Ruud:
Hoi Paul,
Gelukkig 2013. Erg leuk om je ervaringen te lezen.
Gefeliciteerd met je nieuwe job bij het ICRC!
Ruud -
07 Januari 2013 - 11:01
Victor:
Hoi Paul! Mooi man! Schitterend nieuws en prachtig beschreven hoe je je kunt identificeren met de gevangenen. Ik heb vergelijkbare ervaringen nu ik weer (drie weken nu) in Nijmegen terug ben... Hopelijk als je terug bent een keer over doorpraten met een pilsje. Disculpa mi ignorancia: Addis, kun je daar wel een pilsje krijgen? He, geniet van het zelfverkoren kloosterbestaan en tot een volgende keer!
-
07 Januari 2013 - 11:10
Ed Van Leusden:
Hoi Paul,
Allereerst de beste wensen voor jou en jouw dierbaren voor 2013!
Leuk om je bericht te lezen. Fijn om te vernemen dat je het goed met je gaat. En van harte gefeliciteerd met je benoeming als " Prison Management Delegate"! i
All the best and watch your tail!
Groetjes, Ed
-
07 Januari 2013 - 13:10
Rianne:
Hoi Paul,
bedankt voor je nieuwste containerverslag. Wij wensen jou ook een heel goed jaar, het begin is er
wel naar! Groetjes uit Rosmalen van Ron en Rianne. -
08 Januari 2013 - 13:02
Antoon:
Hallo Paul, het was fijn om je weer even in Nederland te treffen en te spreken. Goed te lezen dat je een fijn verlof hebt gehad en geweldig dat maddy en jij vanaf mei weer samen kunnen leven en werken
Mooie vergelijking met de gevangene! Gelukkig heb je niet zovel misdaan en berust je verblijf daar inderdaad op een keuze. Tot gauw en succes met je te behalen resultaten.
groet,
Antoon -
08 Januari 2013 - 19:18
Roel:
Hoi Paul
Ook de beste wensen van ons en duidelijk is dat 2013 een spannend jaar wordt met veel nieuwe ervaringen die we positief tegemoet gaan treden. Gefeliciteerd.
Groet
Grietje en Roel
-
10 Januari 2013 - 23:32
Kirsten:
Dag Paul,
Goed om weer een verhaal van jou te lezen. Het zal nu heel anders voelen daar als je weet dat je al weer met aftellen bent begonnen. En met het vooruitzicht om over een paar maanden in Ethiopië te zitten en dan niet meer in je eentje. Al met al een goed begin van het jaar lijkt mij.
Het was leuk om je even te zien in NL, al waren we na een kopje koffie nog lang niet uitgepraat. En ik hoop dat we elkaar blijven zien, ook als jouw werkplekken buiten 'mijn regio' liggen. Maar een kop koffie op het plein is natuurlijk altijd een optie.
Veel groetjes, Kirsten -
12 Januari 2013 - 17:00
Henk:
Hoi Paul,
allereerst nog een gelukkig en gezond 2013 voor jou en je dierbaren. ( mijn PC had even de geest gegeven, vandaar een wat late reactie).
Blij dat je weer wat tijd als "loner"hebt ?
Ik had natuurlijk al van je gehoord dat je in mei aan je nieuwe job begint in Addis Abeba, maar bij deze alsnog proficiat en tof dat Maddy nu met je mee kan, is er tenminste iemand die nog een beetje op je let.
Ik hoop dat jullie samen er een fijne en uitdagende tijd gaan krijgen en dat je Juba bevredigend kunt afronden.
Hier gaat bijna alles weer zijn gangetje, Angela gaat waarschijnlijk komende maandag uit het gips (kunnen we weer wat makkelijker de deur uit.
We zijn benieuwd naar je nieuwe ervaringen.
groetjes
Henk -
12 Januari 2013 - 21:21
Victor (Musana) H.A. Wildeman:
Beste Paul,
Bedankt voor weer een informatief verslag.
Kan mij helemaal spiegelen in je ervaring als alleenstaande in Donker Afrika; zelfde gevoel hier in Kampala Uganda. Maar dat inleven in een gedetineerde? Die zitten bij ons in Kigo Prison momenteel met 35+ in een cel van 8x8 meter! Nu boven de 1.200 gedetineerden bij een maximum VN capaciteit van 400; we zitten dus nu boven de 3-voud qua congestie. Integenstelling tot ons alleenstaanden zitten 'onze jongens' dus nooit om een praatje verlegen, of je nou wilt of niet. Erger nog, het is op de Boma erg druk! Voor ons reden om de twee ziekenzalen van de Clinic zo snel mogelijk draaiend te hebben; geeft veel betere behandelcondities voor de zieken en ontlast de cellen, ook al is dat maar in geringe mate.
Ben erg benieuwd naar je afronding in Juba. Lijkt mij moeilijk om iets voortijdig(?) te verlaten. Aan de andere kant is er hier in Afrika zoveel in gevangenissen te doen dat je eigenlijk nooit klaar bent.
Kijk uit naar je verslagen van Addis en ICRC. Hoopt dat het gaat brengen wat je er van verwacht. In ieder geval beter samen met Maddy!
Wij werken hier in Kigo Prison naar de oplevering/opening van ons project toe. We richten ons nu op medio/tweede helft februari als Bea en onze dochter Famke hier bij mij in Kampala zijn. Ben in overleg met de NL ambassade en Uganda Prisons Service om een datum te prikken. Waarschijnlijk is jouw collega lid van het Second Chance Support Comité van Aanbeveling, Mirjam dan ook in Kampala. Zij is net aangesteld als Ugandees ambassadeur voor de BeNeLux. Zouden we dus de twee ambassadeurs bij de opening aanwezig hebben! Het Health Centre is vrijwel klaar, de lagere school draait en de middelbare school volgende week. Het computeronderwijs in het Study Centre vereist nog veel werk, maar 'de jongens' staan iedere dag in rijen voor het traliehek om op de 14 computers te mogen werken, ook al is alles nog maar in de testfase. Prachtig om te zien.
Nou zo weet je ook weer een beetje wat wij hier buiten Kampala in Kigo Prison aan het ploeteren zijn...
Heel veel succes met je laatste loodjes en met je nieuwe start!
Second Chance Support (SCS)
Victor (Musana) H.A. Wildeman -
14 Januari 2013 - 13:02
Sarah Opheij:
Dag Paul,
Via google kwam ik op je blog terecht.
Mijn naam is Sarah Opheij en ik vlieg waarschijnlijk volgende week naar Juba en zou graag wat aan je willen vragen over wonen en werken daar.
Wellicht kan je mij even mailen, zodat ik je kan antwoorden.
Alvast bedankt.
Sarah s.opheij@gmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
